Terminarz XLVIII OLiJP

Okręgowy Komitet OLiJP w Lublinie uprzejmie zaprasza do udziału w kolejnej edycji Olimpiady, która przebiegać będzie zgodnie z następującym terminarzem:

  • el. szkolne - do 11 grudnia 2017 roku należy przesłać prace z etapu szkolnego do KO    w Lublinie;
  • el. okręgowe - pisemne - 17 lutego 2018 roku
  • el. okręgowe - ustne - 10 marca 2018 roku
  • el. ogólnopolskie - 11- 14 kwietnia 2018 roku.

Prosze zapoznać się z zestawem tematów, bibliografią oraz uwagiami o formie i strukturze pracy zamieszczonymi w Internecie.

Zebranie poświęcone XLVIII edycji Olimpiady

      Stołeczny Komitet Okręgowy Olimpiady Literatury i Języka Polskiego zaprasza na zebranie poświęcone organizacji XLVIII edycji Olimpiady, które odbędzie się 14 IX 2017 r. o godz. 15.00 w gmachu Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, ul. Krakowskie Przedmieście 26/28, sala 4.

      Spotkanie prowadzi dr Dawid Osiński - Przewodniczący Stołecznego Komitetu Okręgowego.

Lot, wzlot, polot… Kulturowe funkcje "wznoszenia się" w literaturze polskiej II połowy XIX i XX wieku

„Stąpać twardo po ziemi” i „bujać w obłokach” to utrwalone we frazeologii dwie postawy wobec życia. Pierwsza oznacza zgodę na ustalony („odwieczny”) porządek, druga odnosi się do buntu, sprzeciwu i potrzeby stania się kimś innym. Obie te postawy w różnych okresach kultury były sobie zdecydowanie przeciwstawiane lub bywały łączone. Także literatura wyrasta z dwóch tradycji: rygoru, podporządkowania regułom i ulegania "szałowi" poetyckiemu, działania w natchnieniu. Różne epoki i prądy któremuś z tych wzorców tworzenia dawały zwykle pierwszeństwo.

Inscenizacje szekspirowskie w teatrze polskim po 1989 roku

Cezura roku 1989 w polskim teatrze jest równie ostra jak w innych dziedzinach polskiego życia społeczno-politycznego. Zaczyna się okres zasadniczych przewartościowań estetycznych, w coraz większym stopniu polska scena korzysta z rozwiązań artystycznych panujących w teatrze zachodnioeuropejskim, zwłaszcza tzw. Niemiec Zachodnich. Następuje intensyfikacja kontaktów polskiego teatru z Zachodem. Teatr wyzwala się z aluzyjnej formuły realizowanej na scenach klasyki, na rzecz mówienia „wprost”.

Wizerunki władcy w polskim piśmiennictwie epok dawnych

Uczestnik Olimpiady, przy pomocy nauczyciela, wybiera dwa lub trzy zagadnienia spośród wskazanych dyspozycji. Uczeń może rozszerzyć swoje rozważania o zaproponowane przez siebie ujęcie tematu, a także uczynić przedmiotem analizy utwory z literatury polskiej (a jako kontekst – obcej) niewskazane w bibliografii.

 

Dyspozycje

 

Konstrukcja postaci w dramatach (i adaptacjach teatralnych prozy) Tadeusza Różewicza i Mirona Białoszewskiego. Podobieństwa i różnice.

Zagadnienia, które winny być przedmiotem analizy porównawczej, założonej w tytule tematu:

- w jaki sposób Różewicz i Białoszewski budują postaci swoich dramatów;

- „ja” liryczne bohatera dramatu;

- tożsamość postaci;

- charakterystyka postaci poprzez język, którym komunikują się ze światem;

- aspekty psychologiczne konstruowanych postaci;

- pozasłowne środki budowania postaci;

- wzajemne relacje postaci dramatu;

- konstrukcja bohatera wobec konstrukcji świata przedstawionego;

Strony

Subskrybuj Kanał strony głównej